جدول جو
جدول جو

معنی ابراهیم علوی - جستجوی لغت در جدول جو

ابراهیم علوی(اِ مِ عَ لَ)
ابن محمد بن یحیی بن عبدالله بن محمد بن عمر بن علی بن ابی طالب علیه السلام، ملقب به صوفی. به سال 251 ه. ق. در صعید مصر ظهور کرده شهر اسنا را بتصرف آورد. ابن طولون برای دفع او لشکر فرستاد و ابراهیم پس از یکی دو محاربه مغلوب و منهزم گردید. در سال 259 باز به صعید بازگشت و اشمونین را مسخر ساخت. این بار نیز در مقابل عساکر ابن طولون تاب مقاومت نیاورد و از بحر احمر گذشته به مکۀ مکرمه رفت. والی مکه او را گرفته نزد ابن طولون به مصر فرستاد. چندی بدانجا محبوس بود و از آن پس رها شده به مدینه هجرت کرد و بدانجا درگذشت
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

ابراهیم لودی
(اِ مِ)
آخرین پادشاهان سلسلۀ لودی در اکره و دهلی. و این سلسله اصلاً افغانی بوده اند. ابراهیم در سال 915 ه. ق. پس از وفات پدر خود اسکندر شاه لودی در اکره جلوس کرد و پس از 16 سال سلطنت با بابر شاه از سلالۀ تیمور محاربه کرده در 7 رجب 932 مغلوب گردید و سلطنت سلسلۀ لودی ختام یافت. ابراهیم پس از یک سال در دهلی به سال 933 درگذشت
لغت نامه دهخدا
ابراهیم قلعی
(قَ عی ی)
ابراهیم بن سعد محدث است. وی به قلعۀ عبدالسلام منسوب است. (منتهی الارب). محدث کسی است که علاوه بر نقل احادیث، در تشخیص راویان ضعیف، ناقلان جعلی، و تناقض های روایی تخصص دارد. علم رجال به عنوان شاخه ای از دانش حدیث، به وسیلهٔ همین محدثان شکل گرفت و برای هر حدیث، مسیر انتقال آن از راوی به راوی مشخص شد. این سطح از دقت علمی، تنها در تمدن اسلامی به چشم می خورد و نمونه ای از نهادینه شدن عقلانیت در دین است.
لغت نامه دهخدا